De problemen met de spoedwet stikstofmaatregelen
Source: BCM Academy
Afgelopen donderdag stemde een kleine meerderheid van de Tweede Kamer in met de spoedwet om stikstofproblemen aan te pakken. Toch werd er kritisch ingegaan op de gestelde maatregelen. “Dit is niet de wet die alles gaat oplossen.”
De spoedwet schijnt vol te staan met oplossingen voor de korte termijn. Van de ruim achttienduizend door stikstok stilstaande projecten kunnen enkele, die onder een bepaald maximum aan stikstofuitstoot vallen, toch worden hervat. Dit maximum moet echter nog worden bepaald. Daarnaast zou de invoering van een drempelwaarde enkel werken wanneer deze gepaard gaat met een “geloofwaardig en effectief pakket aan maatregelen”.
Geen oplossing voor het onderliggend probleem
Binnen de wet wordt een stikstofregistratiesysteem voorgesteld. Zo kan het effect van de stikstofmaatregelen beter gemonitord worden in de buurt van beschermde natuurgebieden. Volgens de vogelbescherming wordt op deze manier enkel ruimte gecreëerd zodat bouwbedrijven projecten weer kunnen voortzetten. Er wordt geen oplossing geboden voor de onderliggende problemen voor de natuur en biodiversiteitscrisis.
Wet voor de (land)bouw of wet tegen stikstof?
Hoewel het een spoedwet betreft en langetermijnplanning nog moeten volgen, lijkt deze wet vooralsnog geen winst te creëren voor de natuur. Er wordt gemiddeld in de ‘uitkoop’ van de boeren, welke nu ook bijvoorbeeld minder varkens kunnen houden in plaats van hun hele bedrijf op te zeggen. Daarnaast worden vele bouwprojecten opnieuw weer opgepakt. De vraagt rijst daarom of de spoedwet überhaupt wel iets toevoegt in de strijd tegen de stikstofcrisis.
Meer stikstof, niet minder
Het uiteindelijke doel is natuurlijk om de hoeveelheid stikstof te verminderen. Een punt van kritiek is dat de soepelere spoedwet er juist voor zou zorgen dat er, ondanks onder die maximale grens, nog altijd meer stikstof wordt uitgestoten, al is dit op de korte termijn. Dit geld ook voor bijvoorbeeld bouwprojecten nabij de natura-2000 gebieden.